een tro-tro hier en een tro-tro daar

Nou oke, een klein verslagje dan.

Ondertussen zijn Robyn en ik al op onze terugweg :( Afgelopen maandagochten hebben we afscheid genomen van onze host family. Ik vind het heel gek dat ik deze mensen misshien nooit meer zie. In het begin liep het niet altijd even soepel, maar je komt dan ook uit een totaal andere cultuur, maar nu zijn ze echt een soort familie geworden. Ook niet heel gek als je zo intensief met elkaar samenleeft. Ik ben echt heel dankbaar voor deze ervaring, het is zo bijzonder om bij deze bijzondere en lieve mensen te wonen, dat kan ik niet in woorden uitleggen. Ik moest dan ook wel een klein traantje laten toen ik ze achterliet, want ik laat meer achter dan alleen maar de mensen. Tuurlijk neem ik ook een heleboel mee terug, maar sommige dingen moet ik achterlaten.

Zo ook onze leuke dramagroep. Afgelopen vrijdag hadden we de opening van het nieuwe centrum en onze dramagroep mocht daar optreden, super leuk! Kinderen die nog nooit een theaterstuk hadden gezien en het wel supergoed deden, echt trots! En toen het moment daar was kwamen we er pas achter dat ze met microfoon moesten praten, dat hadden we niet geoefend! maar ook dat hebben ze zelf goed opgelost!

Goed, in de paar dagen dat we aan het reizen zijn hebben we wel al nijlpaarden gezien! Super gaaf! wat een grote beesten zijn dat zeg! en dan heb ik alleen maar hun neus en oren gezien ;) Met een kano en wat sterke mannen een klein tochtje gemaakt, maar het was echt prachtig! Helaas konden we niet in de "boomhut"  slapen, omdat ze storm verwachtte, maar we hebben wel buiten geslapen. Midden in de nacht sprong er een klein geitje op mij, ik schok me rot! maar kon er wel heel hard om lachen :) Maar dat lukt hier sowieso wel gelukkig!

Vandaag ook weer, jut en jul verdwaald in Accra haha. Hier bestaat het openbaar vervoer in de stad voornamelijk uit tro-tro's (mini busjes) en taxi's. een tro-tro werkt als volgt: als je er eentje ziet die de goede kant op gaat dan houd je die aan en roep je waar je heen moet, als het de goede kant op is spring je erin en roep je BUS STOP als je eruit moet (tenzij hij op zijn vaste punt stopt). Naja we zijn al zo vaak met een tro-tro geweest, dat gaat wel goed dachten we. Accra is alleen een beetje heel veel groter dan het stadje waar wij hebben gewoond, dus als de bus naar een bepaalde wijk gaat, betekend dat niet dat je op de plaats van bestemming bent. goed wat er dus gebeurde, wij stappen de tro-tro en zeggen Madina main road, ok stap maar in. Eenmaal aan het rijden merkt Robyn ineens op dat we niet helemaal de goede kant opgaan. En dat klopte, wij weer uitgestapt en in een andere tro-tro, even chekken; gaat u echt naar Madina? ja, ok ook langs de mainroad? jaa. ok, dus wij weer ingestapt, horen we op een gegeven moment: eindhalte! uhhmm.. nee dit is niet waar wij moeten zijn! haha oww hebben wij weer. Gelukkig hebben we hier wat vrienden zitten waar we ook slapen en hebben hun opgebeld en aan iemand gevraagd of die uit wilde leggen waar we waren. We werden binnen een kwartier opgehaald en terug gebracht. Gelukkig kom je hier overal, maar niet altijd op de goede plek! Hopen dat ik volgende week het vliegveld kan vinden!