Geen limiet!

Je maakt wat mee in zo’n bijzonder land. Dingen die hier mogelijk zijn, wat in Nederland echt niet zou kunnen. Maar daar maken wij dan ook mooi gebruik van. Geen limiet aan de hoeveelheid goederen die je mag vervoeren. Het limiet is gewoon letterlijk wanneer er echt helemaal niks meer bij past.

Dat hebben Robyn en ik ook uitgeprobeerd. Het feit dat wij hier allebei motor rijden zonder rijbewijs zegt ook wel wat, maar het is ons dan ook nog eens gelukt om met z’n 5e op dat ding te zitten. Ok het waren wel kleine Afrikaanse billetjes, maar toch! Samen met Robyn, 3 kleine broertjes en zusjes naar school gebracht. Niet heel erg verantwoord, maar zo’n land zonder regels maakt het dan ook wel erg makkelijk om tot het uiterste te gaan.

Pas hadden we een koe op kantoor! Ik wist wel dat er een nieuwe collega zou komen, maar dat verwacht je toch niet! Haha, nee het beest was gewoon opzoek naar eten. Maar het was erg grappig om dat beest weer naar buiten te werken;) (zie foto’s/filmpje)

Verder gaat het hier allemaal prima, de lessen zijn leuk en we hebben onze eerste jongerennieuwsbrief af! Jippie!

Maar de echte avonturen beleef je natuurlijk als je van je kantoortje weg gaat.

Samen met 6 andere vrijwilligers zijn wij 3 daagjes naar Tamale geweest, vooral met het doel om lekker bij het zwembad te liggen en niks te doen. Wij gingen op donderdag, omdat alle scholen vanwege Independence Day toch gesloten waren. Niet over nagedacht dat dit drukte bij het zwembad betekent. (zie foto’s) Het zag er letterlijk zwart van de mensen. Het verbaasde mij hoeveel Ghanezen konden zwemmen, tot ik er achter kwam dat ze allemaal in het ondiepe bleven omdat ze anders zouden verdrinken, maar dit gaf ons wat meer ruimte! Vooral komisch waren de gezichten van de kinderen toen hun bal per ongeluk in het diepe terecht kwam.. oeps. In de avond uit eten geweest en het was echt een beloning om weer eens wat anders te eten! Wat kan een pizza dan goed smaken zeg!

De volgende dag met de taxi naar een ander zwembad. Je moet je even voorstellen hoe het eruitziet als je met z’n 7e in zo’n taxi zit.. maar ook hier geldt weer bij; geen limiet!

Het andere zwembad was gelukkig een stuk rustiger! Weer heerlijk genoten! Wel even schrikken, want we maakte wel grapjes over het zwembad gister dat er iemand zou verdrinken, maar hadden niet verwacht om dat nieuws daadwerkelijk te horen. Gelukkig waren wij toen al weg, maar blijft een nare gedachten dat er iemand is overleden.

Wat dan wel weer heel leuk was, om de Ghanezen te zien “zwemmen”. Ze leren dat niet op school, maar leren dat van elkaar. Het zag er meer uit alsof ze vooral bezig waren met niet te verdrinken, dan dat ze aan het zwemmen waren. Hun benen niet gebruiken of als een hondje door het water spartelen. Gelukkig was onze lieve Dyveke zo aardig om ze wat zwemles te geven, hahaha.

In de avond zijn we uit geweest bij een leuk tentje waar ze op het dak een terras hadden gebouwd en een dj hadden neergezet. Super mooi zo onder de sterrenhemel te staan dansen!

Zo heerlijk als dat die dagen waren, zo chaotisch waren de afgelopen dagen. Mijn lieve reismaatje Robyn was al 2 weken niet helemaal fit, maar vorige week is ze echt ziek geworden. Maandag ging ze naar het ziekenhuis voor een gesprek, maar tijdens het wachten is ze niet goed geworden en is ze opgevangen door een Nederlandse stagiaire. Niet veel later werd ik opgebeld dat het niet goed ging met haar en ben als een gek naar het ziekenhuis gereden. Blijkbaar had ze een lichte vorm van tyfus en malaria. Na een nachtje in het ziekenhuis kon ik haar weer ophalen gelukkig, maar van alle plekken die ik in Ghana wilde zien, stond het ziekenhuis toch echt niet bij op mijn lijstje.

 Verder geen spannende dingen op het programma, maar dat komt waarschijnlijk omdat we hier vrij weinig plannen.

Helaas zit er wel een limiet aan de nachtjes die ik hier nog ben, over 33 dagen ben ik terug, de tijd gaat veel te hard.